Bursa'nın sektörel kimliği hep tartışılır.

Ve tarih ile turizm kenti mi, tarım kenti mi, yoksa sanayi kenti mi olduğu sorusuna muhatap olunur.

"Hepsi" diyen olsa da işin aslı öyle değil.

Tamam, tarih ve turizm alanında zengin bir alt yapıya sahibiz ama katma değeri konusunda aynı noktada değiliz.

Tarihimize sahip çıkarak ve gün yüzüne çıkararak turizm kenti olmak istesek de misafirlerimizi Bursa'da tutamıyoruz nedense.

Ortalama 1 gün ya da 1 buçuk gün konaklamaya dayalı bu durumdan söz ediyoruz. 

Tarım alanında ise Yenişehir, İznik ve Karacabey, Mustafakemalpaşa, İnegöl önemli bir yer tutsa da verim alma konusunda tüm alanları değerlendiremiyoruz.

Toprak toplulaştırması yapılamadığı için ya da zorlanıldığı için, Marmarabirlik dışında örmek olabilecek kooperatifleri oluşturmadığımız için ve daha birçok nedenden dolayı tarım kenti olma konusunda geriye düşüyoruz.

Belki de çok geç kaldık kaybı telafi etmek için. 

Elbette kent yaşamının daha cazip hale gelmesi, şehrin büyümesiyle tarım alanlarının yerini konut ya da sanayi alanlarına bırakması dikkat çekici bir unsur şüphesiz.
Gürsu da Kestel de Nilüfer de Mudanya da buna örnek olsa gerek.

Peki ya sanayi şehri olma konusu?

Özlenen ve arzu edilen bir durum olmasa da Bursa sanki bu konuda daha fazla ön plana çıkmış gibi.

Burada da nitelikli sanayi olma arzusu önümüzde durmakta.

Sanayi alanında ülkenin kalkınma dönemlerine bakıldığında Bursa kayda değer bir konuma sahip.

 Aynı şekilde organize sanayi bölgelerinde de öyle. 

Bursa organize sanayi bölgeleri hususunda öncü bir konuma sahip. 

Nitekim organize sanayi bölgeleri salt bizim gibi gelişmekte olan ülkeler için değil gelişmiş ülkeler bağlamında da çok değerlidir.

İştetmeler için de benzer şekilde kıymetlidir. 

Organize sanayi bölgeleri belirli düzen içerisinde hem rekabet oluşturma hem de sinerji oluşturma bağlamında oldukça verimli yerleşkelerdir. 

Zaten Bursa bu konuda şanslı gibi görünse de hep "kervan yoksa düzülür" mantığı ile hareket edilmiş.

Belki de "ıslah organize bölge" kavramıyla tanışmayan OSB yoktur. (Bursa OSB ve TEKNOSAB hariç)

Gürsu ve Kestel'de bulunan sanayi kuruluşları da hayli meşakkatli bir süreçten geçmiş durumdalar. 

İslah organize sürecini yaşayan bu iki büyük sanayi bölgesi 2016 yılında Uludağ Organize Sanayi Bölgesi olarak tescil edilmiş durumda.

Böylece Bursa organize sanayi bölgeleri arasında hayli iddialı konuma gelmeye aday olmuş.

Ne var ki, bir süredir farklı tartışmalarla gündeme gelmekte.

Görevde bulunan yönetim yani başkan görevden el çektirilmişti.

Yunus Aydın, görevden alınmanın ardından yargı süreciyle karşılaşmıştı.

Hem de ciddi süreç. 

Akabinde de yeni yönetim seçilerek göreve başlamıştı.

Bakanlık müfettişleri adeta bir personel gibi çalşarak uzun süre mesai harcamış ardından da soruşturmaya konu unsurları bir rapor halinde sunmuş.

Dediğimiz gibi yargı süreci de başlatılmış.

Ancak bu süre zarfında gerek sanayiciler arasında gerekse sosyal medya üzerinden tartışma eksik olmamış. 

OSB'nin yeni yönetimi de hem bölge sanayicilerini hem de kamuoyunu bilgilendirmek üzere bir toplantı düzenledi.

Kendi sosyal tesisleri olmadığı için ya da kendilerine yapıldığı düşünülen tesisin kullanılamadığı için toplantı mekanı olarak Demirtaş OSB tesisleri tercih edilmiş.

OSB Başkanı Enes Çelik'i dinlerken iki şey düşündük.

İddialar çok vahim.

Evet.

Yargı süreci başladığı için detay vermek istemiyoruz ama ciddi konular var.

Diğer düşündüğümüz ise fındık kabuğunu doldurmayacak konuların bile gündem olması ve bu konulara yanıt verilmeye gerek duyulması. 

Sonuç olarak Uludağ OSB Bursa sanayisi için kritik derecede önemli.

Bu güne değilin bu vahim iddialarla nasıl gelinmiş, ilginç.

Anlamak mümkün değil.

Şüphe yok ki, yargılama sürecinin sonunda söz konusu iddialarla ilgili daha net ifadeler kullanabileceğiz.

Belki de müfettiş raporlarını yorumsuz bir şekilde sizlere aktarmamız da yeterli olacaktır.

Ama net olarak söyleyebileceğiniz konu şu ki, gözler ve kulaklar bir süre daha Uludağ OSB'den gelecek haberlere kilitlenecek.