Nasıl anlatayım bilemedim. Derler ya "anlatılmaz yaşanır" diye. Yaşanan ambians resmen Avrupai oldu.

Özlemiş, hem de çok özlemişiz.

Öncesine, sonrasına her şeyine susamışız.

Bu tablo ışığında yerini aldı Bursaspor severler. Herkeste bir umut... Gülen yüzler ortamı biraz daha güzeleştiriyordu.

Rakip Tokat Belediye Plevne sporcuları açısından da tarihi bir gün oldu. Bu atmosferden etkilendiler. Bu da dirençlerinin kırılmasına sebep oldu. İyi de oldu.

Protokol tribününe bakınca bir başka güvence doğdu herkesin içine. Artık "sırtımız yere gelmez" der gibi. Emeği geçenlere binlerce kez teşekkürler.

Daha net anlaşıldı ki Bursaspor, Bursa için vazgeçilmezdir.

Maça gelince, geçen haftaya nazaran bir tık fazlası oldu. Takım doğal bir süreçten geçiyor. Bu süreçler sancılı olur. Tabii ki bulunduğumuz 3. Lig şartlarını da eklediğimizde rayına oturması biraz zaman alabilir.

Bu coşkulu ve gol bekleyen büyük seyircinin önünde öngörülmeyen hatalar da olabilir. Hal böyle olunca bu tip başlangıçları kayıpsız kapamak öne çıkar. Bursaspor da bunu yapıyor. Kaliteli ayaklar ihtiyaç anında devreye giriyor. İki haftayı kayıpsız geçmek, hem de gol yemeden gerçekleştirmek, ileriye dönük hesaplarda elimizi güçlendiriyor.

Takım içinde, Ahmet İlhan, Yiğit Ali, Mücahit ve İlhan Depe gibi ritmini yakalayan ayaklar var. İlerleyen haftalarda bunlara ilaveler olduğunda daha farklı bir Bursaspor izleyeceğimizi düşünüyorum. Kontenjan oyuncularının adaptasyon süreci teknik ekibin işleri arasında öncelikli olacaktır. Kaleci sorunu şimdilik görünmüyor.

Maçın tamamına bakınca bu ligde hakem sorununu çıplak gözle gördük. Her takımın canını yakacak yönetimlere hazırlıklı olunmalı. Onun için klasik bir söz akla geliyor. Çıkıp hem rakibi, hem de hakemi yeneceksin. Bursaspor'da bu kaynak ve güç mevcut.

Bu hafta kayıpsız ve mutlu bitti. Önümüze bakacağız. Haftaya Ergene Velimeşe'ye gidiyoruz. Rakibin kim olduğuna bakmadan yenip geçmek gerekiyor. Artık buralar bizim canımızı acıtıyor.

Bursasporluların hesabı farklı, özlemi çok büyük.