Büyük umutlarla ve coşku ile yola koyulduk. İstikametimiz Düzce idi. 

Daha sezon başından kendimizi bu ligde misafir görüyoruz. Çünkü bu ligin çok üstünde bir takıma sahibiz. Düzce stadına geldiğimizde çok sayıda Bursalı ile karşılaştık. Aklımdan bu kadar kişi nasıl maça girecek diye düşünmedim desem yalan olur.

Nitekim maç baslamaya yakın giren kişilerden fazlası dışarıda kalınca ortaya iyi bir görüntü çıkmadı. Daha sonrasında giren taraftarlarda tribünü boşalttilar. 

İşte 3 Lig şartları dediğimizde daha ilk haftadan kendini gösterdi. Protokol tribünü de farklı değildi. Yani anlayacaginiz rezalet bir baslangic ile başlamak zorunda kaldık. Taraftara gösterilen güvenlik tedbirleri de hiç de hoş görünmedi. 

Maça gelince heyecan ve coşkudan çok uzaktı. Sahanın zemini tarlayı animsatiyordu. Durum böyle olunca Bursaspor pas trafiğini yapamadı. İlk yarı boyunca sadece Yiğit Ali'nin attığı şut akıllarda kaldı. İlk yarı sonunda Muhammet penaltıyı alınca, diğer bir usta ayak Bursaspor'u öne geçirdi. İlk devre böyle bitti. 

İkinci yarı basladiginda çok farklı bir görüntü yoktu. Ancak Bursaspor'un orta sahası biraz devreye girince, rakip kalede biraz daha fazla görünmeye başladılar. Ahmet İlhan'in  attığı ikinci gole şapka çıkartılır.

Gerçekten harika ve akıl dolu gol buna denir 

İşte Bursaspor'un farkı burada.

Hangi maç olursa olsun her bölgede devreye girebilecek usta ayaklara sahip bir takım.

Dün yazdığım yazıda ilk maclarin zorluğundan bahsettim. Başlangıçlar önemli diye vurgu yaptım.

Aynen de öyle oldu.

Kolay olmadı.

Rakip direncliydi. Ama tecrubesizliklerine kurban oldular. Her zaman söylerim kaliteli ayakların varsa işin %50 sini halletmissiniz demektir. Bugün de böyle oldu.

Önümüzdeki hafta iç saha maçı var. Bu galibiyet orada taçlandırılır. Tokat maçı kapalı gişe olur. Takımin inancını gördük. Bursa şehri zaten inandı. O zaman daha güçlü sahiplenmeye devam.