Kelimeler boğazımda düğümleniyor...

Beynimin içi arı kovanı gibi...

Gözlerim uzaklara dalıyor boş boş...

Söyleyecek söz bulamıyorum.

Koskoca şampiyon armanın çöküşüne tanıklık ediyoruz resmen...

Önce 2004'teki Sakarya...

Sonra da 2019'daki Malatya geliyor aklıma...

Kanlı göz yaşlarımızı içimize akıttığımız o acı dolu günler...

Yazık, çok yazık!..

Tamam, matematiksel olarak henüz düşmedik.

Ama, çarşamba ve perşembe günü oynanacak diğer kritik maçlara göre, kurtulma barajıyla aramızdaki fark 4'te de kalabilir, 5'e, 6'ya, 7'ye de çıkabilir.

ZOR DOSTUM ZOR

Zira, artık geriye 5 maç ve alınabilecek 15 puan kaldı.

Makas iyice daraldı!

Sen bunların en az 13 puanını alacaksın ve de 3 takımın tökezleyip altına düşmesini bekleyeceksin.

Kolay mı?

Zor dostum zor!

Mevcut yönetim, paraysa para, primse prim; tüm maddi imkanları takıma sundu!

Ama ortada, üretkenlikten uzak, kazanma adına yeterince performans vermeyen bir ekip vardı sahada...

"İnananlarla yola devam" dedik, ama gel gör ki;

Memur takımı gibi oynayan bir ekip vardı sahada...

BU TARAFTARA YAZIK OLDU

Bu takıma inanan;

8 ilçeden özel otobüslerle maça gelen, iftar vaktinden önce orucunu açamadan stada koşan binlerce taraftar, 90 dakika boyunca müthiş destek verdi.

Fakat, takım bu desteğin karşılığını veremedi!

Takımdaki bireysel kalite eksikliği, final paslarına ve son vuruşlara da yansıdı!

Kalan 5 maçın 3'ü evinde...

İyi de be kardeşim, sen evinde; sahada yatıp vakit geçirmeye gelmiş bir takımı yenemiyorsun!

Elin oğlu, 3-2 geriden gelip 4-3 kazanıyor!

2 İSABETLİ ŞUTLA NASIL KAZANACAKSIN?

Sen ise 16 şutta; sadece 2 isabetli vuruşla kazanmaya çalışıyorsun!

İş mi yani!

Oysa...

Mustafa Er, elinde ne kadar ofansif koz varsa, hepsini sahaya sürerek başlamıştı.

Tam bir hücum takımı vardı.

Maça istekli başlayan Timsah, sağlı sollu ataklarla gol için yüklenmişti.

Ancak, tek önemli pozisyonda

18'de Luka Çapan'ın kalecinin uçarak kurtardığı kafasını, Pedro yakından yan direğe nişanladı!

Zaten bu top ilk devrede 8'de 1 ile tek isabetli şutu oldu.

Kendi sahasında bekleyen ve ani ataktan şans arayan Başkent ekibi, 2'de 0 şutla soyunma odasına girdi.

Gençler, 1 puan için geldiğini daha ilk dakikalarda belli etmişti!

Otobüsü çektiler kalenin önüne; sadece savunma yaptılar.

DOLDUR BOŞALT İLE OLMAZ!

Bizimkiler ise, doldur boşalt ile karambolden gol aradı.

Resmen "Çanakkale geçilmez"i oynayan Ankara ekibinin kilidini açacak son vuruşları yapamazsan böyle karalar bağlarsın!

DAĞLARA TAŞLARA ORTALARLA...

90 dakikada yaptığın 40 ortadan 33'ü dağlara taşlara gitmiş.

Yani, gözü kapalı "ya tutarsa" diye sürekli şişirmişsin!

Kaleci Ramazan da topları armut gibi toplamış!

İş mi bu yani?!

ACEMİLER MANGASI GİBİ

Acemiler mangası gibi oynarsan kazanama şansın da olamaz!

İşi yoksa;

Şimdi bu moralsizlikle, cumartesi Bakkal'ın ekibi Denizli'yi yeneceksin.

Sonra Manisa'dan 3 puanla döneceksin.

Ardından da evinde zirvedeki Ümraniyespor'u geçeceksin!

Gidip;

Play-off'tan değil de, ilk 2'den çıkmayı hedefleyen Bandırmaspor'u orada mağlup edeceksin veya en az 1 puanla döneceksin.

En sonunda da sahanda Menemenspor'u devireceksin.

MUCİZE GİBİ

BİR ŞEY

Bütün bunları yaparsan, işte o zaman "mucizeye imza attı" deriz.

Yoksa, şu anki gerçek tablo;

Bursaspor'un "oksijen çadırınd olduğu ve 1.Lig'e pamuk ipliğiyle bağlı olduğudur!

Bir mucize olur mu?

Çok ama çok zor!

Yüreğim, arma sevgim, "nolur savaşmayı bırakmayın" diyor.

Mantığım ise, "imkansız gibi bir şey" diyor!

HEPSİNİ ALLAH'A HAVALE EDİYORUM

Daha ne diyeyim ki;

İçin yanıyor!

Göğsüm daralıyor!

Bursaspor'un bu hale gelmesinde, geçmişten bugüne emeği olan kim varsa, onların hepsini Allah'a havale ediyorum.

Kulübü;

Soyup soğana çevirenlere, sırra kadem basanlara yazıklar olsun!

Onlara hakkımı helal etmiyorum.

SON BİR UMUT İÇİN...

Artık son bir umut için;

Cumartesi Denizlispor'u yenmekten başka çare yok!

Eğer, kalp atmaya devam ediyorsa...

Yani, henüz beyin ölümü gerçekleşmemiş ise...

Şartları sonuna kadar zorlamaya devam!..