Yine bir 7 Mayıs geldi çattı!..

Türk futbolunda, çok farklı bir devir açan "Dik Duruş"un sembolü İbrahim Yazıcı'nın aramızdan ayrılışının 9.  

yıldönümü...

Ancak, o acı; yeşil-beyaz yüreklerde hâlâ taze!

2013 yılında, 65 yaşındayken  kaybetmiştik Şampiyon Başkanı...

Türk futboluna imzasını attıktan sadece 3 yıl sonra giden Başkan'ın adını ne zaman ansak, o cümlenin; ya başına ya da sonuna "ah be" sözünü ekleriz, iç geçirerek...

O zaman sonda söyleyeceğimiz sözü şimdi söyleyelim:

Ah be Başkan;

-Neredesin Sen?

**

Evet, bugün yine...

Seni; dualarla anacağız.

Gerçi, sadece 1 gün hatırlamıyoruz ki seni Büyük Başkan...

Özellikle, son yıllarda neredeyse her gün hasretle yadediyoruz.

HER YÖNÜYLE "TARİH YAZICI"

Çünkü;

Sen sadece "Tarih Yazıcı" değildin!

Dik duruşunla,

Karizmanla,

Vizyonunla,

Liderliğinle,

Tecrübenle,

Öngörülerinle,

İş bitiriciliğinle,

Velhasıl kelam;

Her türlü icraatınla, Türk futbolunda "tarih yazdın" Efsane Başkan...

DEVRİMİN BAŞ MİMARI

Çünkü, İbrahim Başkan;

16 Mayıs futbol devriminin baş mimarıydı.

Çok farklı bir 'Başkan'dı...

Ama aynı zamanda;

Babacandı,

Babaydı,

Dedeydi,

Üstüne üstlük...

Başkanlığının da en verimli çağındaydı...

En sonunda...

Namına yakışır bir şekilde "şampiyonlar" gibi, "zirvede bırakarak" gitti bu dünyadan...

RÜYAYI GERÇEĞE DÖNÜŞTÜRDÜ

Camianın 'rüya' gibi gördüğü Süper Lig şampiyonluğunu; 16 Mayıs 2010'da ete kemiğe büründürerek gerçeğe dönüştüren de oydu.

Şampiyonlar Ligi müziğini Atatürk Stadı'nda çaldıran da oydu.

Ertuğrul Sağlam'la birlikte idari anlamda kritik dokunuşlar yapan da oydu.

Zira, kurtlar sofrasındaki bu zorlu yolculukta, camianın tüm paydaşlarını çok iyi sevk ve idare etti!

ÇINARLAR GİBİ AYAKTA ÖLDÜ

Fakat, tarihe geçen 'dik duruşu' gibi, 2013'te Ordu maçı dönüşüne kadar da dimdik ayaktaydı!

Öyle ki;

Kulübü uğruna hapis bile yattı!

Ama yılmadı...

Kimseye taviz vermedi!

Çünkü, hiç kimseye eyvallahı yoktu!

Hep dik durdu.

"Dik duruşun sembolü" oldu.

Sonunda da;

Çınarlar gibi ayakta öldü!

Hep, "tertemiz şampiyon" olarak anıldı.

O MİRAS KULLANILAMADI

Başkan Yazıcı;

-Kendine özgü yönetim tarzı,

-Kimseye pabuç bırakmayan özgüvenli tavrı,

-Herkesle yüz-göz olmaması, mesafeli duruşu da dahil olmak üzere müthiş bir manevi miras bıraktı.

Gel gelelim;

Yönetimsel açıdan bu değerli miras, ardından gelen yönetimler tarafından hiç de iyi değerlendirilemedi!

YÖNETİMSEL EROZYON ZİRVE YAPTI

Başkan Yazıcı gittikten sonra ne yazık ki hiçbir şey eskisi gibi olmadı!

Aksine, "yönetimsel erozyon" son yıllarda iyice "zirve" yaptı!

Aradaki "vizyon farkı" sportif başarısızlığı da beraberinde getirdi.

Kulüp "dip" yaptı!

KÖTÜNÜN DE KÖTÜSÜNÜ GÖRDÜK

Yaşanan her acayip(!) gelişmeden sonra, "yok artık, bundan kötüsü olamaz herhalde!" dedikçe, peşi sıra daha da kötüsünü gördük!

Önceleri, bu olumsuz gelişmelere şaşırıyorduk!

Ama, geride kalmakta olan sezonda, dibin de dibini gördük!

Artık, "şaşırma" duygumuzu da kaybettik!

PRESTİJ FALAN KALMADI

Zira, prestij, kulüp imajı falan hak getire!..

Son dönemde;

Cam fanustaki pireler hikayesinde olduğu gibi, adeta "öğrenilmiş çaresizliğe" mahkum olduk!

SENEYE NE OLACAK?

Çok büyük hatalar sonucu;

3 sezondur 1.Lig'de kaldık.

Bu sezon, bırakın Süper Lig'e çıkma iddiasını, ligde kalmaya çalışıyoruz.

Aylardır düşme hattındayız!

Seneye hangi ligde olacağımız, son 3 maçın ardından belli olacak.

1.Lig'de geçen 3 sezonda, 4 kongrede 4 başkan göreve geldi.

HER GÜN ANIYORUZ VE DE ARIYORUZ!

Vaziyetler bu kadar vahimken...

Yıllar geçtikçe, senin "değerini çok daha iyi anladık" Şampiyon Başkan...

İnan;

Seni, senede bir gün değil, her gün hasretle anıyoruz.

Seni, sadece anmıyor, aynı zamanda da arıyoruz!..

Hele bu dönemde, çok ama çok ARIYORUZ!..