'Bir peri masalı gerçekleştirebilir mi? ' umuduyla izledik dün gece TECO Karacabey Belediyespor'un Bodrumspor'la oynadığı karşılaşmasını.

Ocak ayında grubunun 17. sırasında ve düşme hattının içinde gördüğü korkulu rüyalarla irkilen bir ekipti ilk başlarda Karacabey Belediyespor.

Tahsin Tam'ın teknik direktörlüğünde üst üste 8 maç kazanarak ivmelenince performansı takımın; 'Acaba ' demeye başlamıştı küheylanlarıyla birlikte kocaman bir ilçe.

'Acaba'lar 'acaba play-off yapabilir miyiz''e evrilmişti artık; İkinci Leicester City Karacabey'den çıkar mıydı neden olmasın ki?

Daha iki ay öncesine kadar küme düşmenin en büyük adaylarından birisiyken bir küheylan gibi kişneyerek kendine gelmiş; engelleri birer birer aşarak play-off'un sınırına dayanmıştı mavi siyahlı oyuncular.

Önce ilk turda Isparta 32, arkasından ikinci turda Tarsus idman Yurdu elenince ufukta gözüken 1. Lig için hayal kurmalar başlamıştı.

Rakip Bodrumspor gibi güçlü ve iddialı birisi olsa da; tek 90 dakikada her şey olabilirdi;

Sen yeter ki umudunu kaybetme, yeter ki olabileceğine kendini inandır.

Normal süre olmazsa, uzatmalarda; uzatmalar olmazsa penaltılarla.

Bir bakmışsınız TECO Karacabey Belediyespor 1. Lig'de.

İşte böylesine hayaller kurarak, 'hadi çocuklar başaracaksınız' dileklerimizi sıklıkla yineleyerek oturduk dün akşam televizyonunun karşısına.

Olmadı ne yazık ki; başaramadı Karacabey Belediyespor.

Gerçekten çok güçlü ve deneyimli bir kadroya sahip Bodrumspor çok rahat bir şekilde ve bileğinin hakkıyla kazanarak 1. Lig'in son takımı olmayı başardı.

'Beceremediler' diye eleştiremeyiz Karacabeyli oyuncuları.

Ellerinden geleni yaptıklarına inancım tam kişisel olarak.

Güçleri yetmedi bir, kadroları bu kadarına müsaade etti iki.

'Kümede kalalım yeter' denilen bir zamanı tersine çevirerek ve adeta zaman tünelinden geçerek işi son 90 dakikaya bırakmaları bile alkışı hak ediyor.

Peşin peşin hepsini kutlamak istiyorum.

Sponsorları TECO' yu, kulübe desteğini esirgemeyen Karacabey Belediyesi ile başkan Ali Özkan'ı, oynayanı, oynamayanıyla tüm oyuncularıyla;

Özellikle bu günlerin yaratıcısı ve en büyük mimarlarından antrenör kadim dostum Tahsin Tam'ı.

En az şampiyon Bodrumspor kadar yakıştınız Alsancak'ın çimlerine;

Canınız sağ olsun;

Şimdi;

Bu dakikadan sonra işin peşini bırakmak, yüksünmek, geri adım atmak yok.

Seneye daha iyisini yapmalısınız.

Daha iyi bir kadro ile yarım kalan işi başararak Bursa'nın güzel ilçesi Karacabey'in ismini 1. Lig'e yazdırmak an itibariyle asli göreviniz oldu.

Maçın kısaca teknik analizine girecek olursak;

Futbolda klasikleşmiş bir söylemdir 'maçın içine girememek'.

İşte TECO Karacabey 90 artı uzatmalar boyunca ne maçın içine girebildi, ne de içinde kalabildi.

Kötüydü, konsantrasyonu düşüktü, en iyi yaptığı şey olan ayağa pası bile unutmuştu.  

Ön bölgede sürekli baskı yaparak kendisini hataya zorlayan rakibine karşı hiçbir karşı önlem geliştiremedi.

Sadece seyretti.

Bodrum sürekli kendi sağ kanadından dalga dalga atak geliştirirken, Tahsin Tam'ın aksayan sol bekine bu kadar tahammül etmesi inanılacak bir şey değildi.

Bir geldiler, iki geldiler, üç geldiler; beşincisinde bu kez sağdan Üzeyir kaçıp altı pasa ortaladı, kalabalık arasından Erdem Çetinkaya kafasını uzatarak tabelayı değiştirdi. (1-0)

Geriden ve ön liberosundan hiç oyun kuramadı Karacabey, doğru dürüst kanat organizasyonu da geliştiremedi.

Sürekli baskı yedi, sürekli top kaptırdı.

Böyle baskılardan birisinde ve 39. dakikada kaleci Veysel'le Sergen'in birinci bölgedeki ortaklaşa hatasından yararlanarak topu kapan Bodrumlu Samet Yalçın belki de kariyerinin er rahat golünü atarak maçı ilk yarıda bitiriverdi. (2-0)
Bu oyun sistemi ve demoralize olmuş ruh yapısıyla mümkün değildi Karacabey Belediyespor'un ikinci yarıda ayağa kalkabilmesi. Hatalar zincirinin bu yarıda da devam ettiğini gördük. Bir kez daha geriden çıkarken kaptırılan topta Cenk Şen sol çaprazdan ve yerden sert bir şutla topu ters köşeden ağlara göndererek fişi çekiverdi. (3-0).

Sonraki dakikalar formaliteden farksızdı iki taraf içinde. Moral olarak tükenmiş Karacabey pozisyon üretmede zorlanırken, Bodrumspor ise tempoyu düşürerek zamana oynadı.

Sözün özü hak ederek kazanan şampiyon oldu, Bodrumspor'u kutlarız.

Bana göre maçın golleriyle, enstantaneleri kadar önemli detayı ise; spiker Emre Tilev'in adeta bir Bodrum gönüllüsü gibi (!) yaptığı taraflı ve abartılı yorumları idi.

Merakımdan soruyorum yoksa tatil pazarlamanı mı yaptın arkadaş!?;

Bir spor spikeri gönlünden geçeni değil, gördüğünü anlatır; övdüklerinin karşısında da insanlar olduğunu aklına getirerek frene basar.

Seni büyük bir sabırla ve dişlerimi gıcırdatarak dinlemeye çalıştım haberin olsun;

El insaf nerede kaldı tarafsızlık, nerede kaldı bu mesleğin ruhuyla, kibarlığı ?.

Yarın tak boynuna yeşil beyazlı bir Bodrumspor kaşkolu, dal kutlamaların ortasına.

Tanıyan birileri çıkarsa, bir bakmışsın omuzlardasın!.

Vallahi çok da yakışır!..