Bursaspor'un iç saha maçlarını oturduğum basın tribününden tuhaf bir ruh hali içinde seyrediyorum bu yıl.

Bu seyirci hep ayni seyirci oysa;

Ama bu yıl çok farklılar;

Şampiyonluk sezonunun bile bir tık üzerindeler hatta.

Maçla müthiş motive bir şekilde geliyor herkes;

Hiç susmadan, yerlerine oturmadan, arada bir soluklanıp, sonra kaldıkları yerden devam ediyorlar.

Biraz da yorulun değil mi?

Yok öyle bir şey lugatlerinde;

Sanki 'biyonik adamlar' gelip oturmuş koltuklara.

Pazar günü ikinci yarı tezahüratın desibeli bir ara öyle bir yerlere çıktı ki;

Kesinlikle Türkiye değil, dünya rekoru kırdılar.

Yeri gelmişken hatırlatayım.

Beşiktaşlıların fi tarihinde kalmış bir rekorları vardır hani (!); hep övünüp dururlar ya;

'Biz bir zamanlar Şampiyonlar Ligi'nde Liverpool'la oynadığımız maçta desibelde arşa çıktık!' diye.

Ne kadar doğrudur bilemem de;

'Desibelmiş, megabelmiş' gelin Bursaspor'un bir saha maçına da; nerelere kadar çıkıyormuş gözlerinizle tanıklık edin;

Sonra başkalarına hava atarsınız 'biz bir zamanlar Kartaldık' diye...

'Ozon tabakası deliniyor ozon' 15 günde bir;

Stadyumun tribünlerinden Uludağ'ın zirvesine;

Oradan ta en yükseğe ekzosfere kadar; (atmosferin en üst katmanı)

Bir daha altını çizmek isterim;

'Gerçekten bu yıl 'çok farklı taraftarlarımız';

'Süper Lig' günlerinden bile çok çok farklılar;

Her iç saha maçında 'onları dinliyorum gözlerim kapalı;

Orhan Veli'nin ünlü 'İstanbul'un dinliyorum' şiirinde olduğu gibi;

Uzaklarda 'sucuların ayak sesleri' değil, duayen amigo Selim'in maç önceleri çocuklarıyla ortaya çıkarak çektirdiği üçlü geliyor...

'Hııııışşş; hııııış, hıııııış'

'Bir, iki, üç'

'Yemyeşil inciler;

Lay, lay, lay, lay, lay, lay lom Bursaspor'

Neden bu seneyi beklediler, neden tepeden tırnağa format değiştirdiler!

Çok merak ediyorum; bir öğrenebilsem.

Matlı Stadyumu Atatürk Spor Kompleksi'nde üçüncü Lig'de oynamanın dayanılmaz güzellikleriyle yüzleşiyor Bursalılar.

Nirvanaya ulaşan bu görselliğin sadece bu futbol sezonunda değil, önümüzdeki yıllarda da sürmesi en büyük dileğimdir...

Ömrüm yettiğince ve nefes alabildiğimce;

Bursasporlu olmanın ayrıcalığı; benim payıma dünyanın tarifi en zor sevgisidir.

Rekorlarla yürüdüğümüz bu yıl futbol sezonunda hep örnek alınacak eylem ve söylemlerle hatırlanmaya devam edin lütfen...

Siz bu ülkenin en büyüğü ve bileği bükülmeyen tribün neferlerisiniz.

Üçüncü Lig gibi bir ortamda bile Türkiye'nin açık ara sportif gündemi; özel insanlarısınız.

İzleniyor, seviliyor, düşmanlarınızı hasetlendiriyorsunuz;

Büyüğü, küçüğü, çocuğu kim varsa tek tek alınlarınızdan öpüyorum;

Bu ülkenin sporunda Bursaspor varsa 'futbol' vardır;

Seyirci vardır;

Tribün vardır;

Sevgi vardır,

Coşku vardır;

Yolunuz açık; şansınız bol olsun.

Xxx

E hani futbol değil mi?

Hani Bursaspor-Artvin Hopaspor maçı?

Benim için dün maç yok, seyirci ve tribün vardı;

Takım olması gerekeni yaparak kötü de olsa kazanmasını bilip, en yakın rakibiyle puan farkını 9'a çıkardı.

Bu kadronun; daha doğrusu Bursaspor'un aslında bu ligde işi olmamalı.

Biz ezelden beri 'Süperiz', biz şampiyon bir camiayız;

En kısa sürede yeniden o seviyelere çıkarak; bıraktığımız yerden tribün ve futbol dersleri vermeye devam edeceğiz.

Hadi biraz da sahanın için inelim.

Birazcık da eleştiri yaparak yazımızı bitirelim.

Farkında mısınız koşar adım şampiyonluğa yürüyen takım haftalardır forvetsiz yani santrforsuz oynuyor!

Büyük umutlarla gelen Muhammet Demir doğru dürüst oynayamadan ilk yarı bitti, bitmek üzere.

Hep sakat, hep hasta;

'Sakat sakat' transfer edilen Tahir Babaoğlu'da öyle...

İkisi birden oynamayınca Pablo Martin Batalla o pozisyonda 'dünyanın en gamsız oyuncusu' Mücahit Can Akçay''a istemeye istemeye formayı teslim ediyor.

 Oyna biraz Mücahit kardeş, silkin, kendine gel, bir şeyler yap;

Tribünlerdeki o inanılmaz sinerjinin 'binde biri' sende olsaydı bu maçta en az iki gol atardın.

Ara transferde yönetimin bana göre ileriye bir pivot santrfor takviyesi yapması kaçınılmaz.

Bu yıl bitti sayılır, bu işi seneye bırakmadan halledelim.

Halledelim ki İkinci Lig'de de elimiz güçlü olsun.

Bir sürü isim yazılıp, çiziliyor çoğu asparagas inanmayın.

İçimden geçeni söylüyorum;

Eski oyuncumuz, alt yapı çocuğumuz Göztepeli Kubilay Kanatsızkuş bu yer için biçilmiş kaftandır.

Göztepe'de kadroya giremese de bize 'cuk' oturur.

Hava topu alır, fiziğiyle yıpratır.

Parasını bilemem de; bir teklif yapılacak olsa 'kardeş kulüp' kesinlikle zorluk çıkarmaz.

Bu seviyelerde oynayabilecek, aklınıza mantıklı başka bir isim geliyor mu sizlerin?

'Artvin Hopa maçının en büyüğü ve en iyisi seyirciydi, başka birisi yoktu!

Futbolcular kızarsa kızsın!