Çalıştığı medyanın ekranlarında kızara bozara haykırırdı dostum ve meslektaşım rahmetli Mehmet Özman.

'Sen Bursaspor'un 3 atacaksın, 5 atacaksın'

Bu replik zamanla onunla özdeşleşti. Dillere pelesenk oldu.

3 attığı, 5 attığı çok maçını izlemişimdir Bursaspor'un.

Sevindiğim, gururlandığım günleri de hiç çıkmaz aklımdan.

Zamanın acımasızlığı içinde törpülenen Bursaspor'u tanımakta zorluk çekiyorsanız da;  o günlerden bugünlere gelinmesi bir günün değil, yıların ihmalidir; ortak paydadan bakılınca ucundan kenarından hepimizin silueti görünmekte...

Üçü beşi bıraktık, bugünün tribünleri bir gol atılınca çılgınlar gibi sevinmeyi adeta şampiyonlukla eş değer görmekte.

Bir zamanlar üç puanlarla arkadaş gibi olmuşken; an itibariyle hanemize yazdırılan 1 puanın üzerinden geleceğe dair rüyalar görmeye çabalıyoruz.

Ne günlere kaldık değil mi gerçekten de ?...

Bu kulübe artısı ve eksisiyle 1965'den itibaren canlı tanıklık etmiş birisi olarak; an itibariyle en karanlık günlerimizi yaşadığımızı söyleyebilirim.

Sadece maddi olarak dibe vurmuşluk değil;

Futbola ait her türlü değeriyle, yaşanmışlıklarını sıfırlamaya dört nala koşturan bir camia...

Abartısız ve kesinlikle...

Rahmetlinin beni alıp eski günlere götüren o sözlerini durduk yerde gündemime almadım.

Bursaspor'un nereden nereye evrildiğini daha iyi anlatabilmek için aslında Özman'ın bu repliğini Özlüce ile Vakıfköy'ün günlüğüne eklemelidir teknik kadro.

 Bir zamanlar o gücü kendinde bulanlar uzaydan gelmedi, bu topraklarda yetişti.

Bugün ise üçer beşer atamayıp, üçer beşer yiyenler de...

Topla taşımada, yolda tanıyıp yanıma sokulanlar soruyorlar...

'Ne olacak bu Bursaspor'un hali' diye...

'İç güveysinden hallice inşallah' arkadaşlar...

Küme düşme barajı ile ilgili muhabbetlere ise hiç takılmıyorum.

Öykündüğüm dostum şu an aramızda olmasa da; sözleri rehberim oldu.

'Üç atacaksın, beş atacaksın' diyerek kestirip atardı.

Ben de ' Geriye kaldı 12 maç. Sen Bursaspor'sun. Bırakın şu puan barajdır, yok bu puan barajdır demeyi; limitle işimiz olamaz. 3 atacak, 5 atacak ne kadar kaldıysa geriye hepsini kazanarak kümede kalacaksın.' diyor, başka bir şey söylemiyorum.

Bu ligde, bu rakiplerle baş edemeyip küme düşeceksen eğer; bir daha sahaya çıkıp hiç oynamayalım daha iyi.

Ömer Furkan Banazla arkadaşları Bursaspor tarihinin en kritik döneminde ağır bir sorumluluğun altına girdiler.

Önlerindeki en büyük handikap; başarılı olmaya mecbur kalmalarıdır.

Siyasi kimliklerinin en küçük bir sendelemede demoklasin kılıcı gibi tepelerinde sallandırılacağı  gerçeğini unutmadan önlerine bakmalılar.

Hedefimiz tek ve belli; ne olursa olsun kümede kalabilmek.

Bunu başarabilirlerse Bursasporluları da mutlu edeceklerdir.

Şehirle taraftara düşen; öküzün altında buzağı aramadan ve ön koşulsuz bir şekilde kenetlenmektir.

Beğenmemek, ya da eleştirmek şu günlerde başvurulacak yöntemler değil.

Sadece Türkiye'nin değil, dünyanın da çok kritik günlerden geçtiği şu günlerde; Bursaspor'un yüzümüzü gülümseten başarılarıyla yüreklere su serpmesini bekliyoruz.