Önce bir konuda anlaşalım.

Bursaspor'un elindeki bütün mevcudu; dünkü köşemde verdiğim listeden ibaret.

Ne bir eksik, ne bir fazla.

Bıyıklarıyla sakalları yeni yeni terleyenlerle; cillop gibi tüysüz cilde sahip olanların harmanlandığı bir kadro yani.

O meşhur şarkının sözlerine benziyoruz.

'Yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe'

Ağabeylerle, kardeşlerin arasındaki yaş farkının birbirine bu kadar yakın olduğu ikinci bir lig takımı daha yoktur, gösteremezsiniz de.

Sevgiyle büyüyecek, destekle gelişecekler.

Pohpohlayacağız başka çaremiz yok...

'Haydi aslanım, haydi çocuğum, haydi evladım' diyerek.

Geliyorum en önemli detaya.

Sahanın içindekilerden daha çok, tribünlerin davranışı önemli bu sezon.

Taraftar adına belki de en sabırlı olunacak sezon başlamak üzere.

Eskisi gibi değil ki Bursaspor anlık tepki sonucu bağıracaklarınız muhtemelen çoğunuzun kardeşleriyle reşit!

Öfkelenince 'of' çekebiliyor musunuz kendi kanınızdan olanlara. 

Bunlara da tek kelam kötü söz etmeyin, ettirmeyin.

Çünkü en küçük tepkide dağılıp giderler;

Ayakları titrer, morallerini sıfıra iner.

Oynayacakları varsa da beceremezler.

Kovsanız da gidemezler çünkü bu toprağın çocuğu neredeyse hepsi de.

Annesiyle, babasıyla, eviyle, yedi sülalesiyle.

Sözün özü; Bursaspor'un büyük taraftarının büyüklüğünü en çok göstereceği futbol sezonunun ilk haftasındayız.

Sezon içinde yenileceğiz, berabere kalacağız sporun doğasında olan şeyler bunlar.

Tribünlerin koşulsuz desteğiyle motivasyonlu başlanırsa futbol adına bazı şeylerin süreç içinde olumlu yönde değişeceğine inanıyorum.

Kütahya ile yapılan özel maça gösterilen büyük ilgi ile sergilenen içten ve samimi coşku; taraftarın her koşulda nereye düşülürse düşülsün desteğini esirgemeyeceğini gösterdi.

Maç bitiminde yaşanan küçük tatsızlığın da anlık bir refleks sonucu istemeden geliştiğine inanıyorum.

Orada başladı, orada bitti; fazla uzatmaya gerek yok.

Bursasporlu takımının yanında duracaktır yürekten inanıyorum.

Çünkü biz renkleriyle armasına duyduğu sevgi ve destek anlamında aklınıza gelecek her grupla, her şehirden daha farklıyız.

İstisnayız; eşimiz de benzerimiz de yok.

Maçlar oynanıp, inşallah puanlar kazanıldıkça şehrin üzerindeki ölü toprağını kaldırmak için de birileri mutlaka harekete geçecektir.

Düştüğümüz durumu içine sindiremeyen gerçek Bursasporlular, yani eski başkanlarla, şehrin ileri gelenleri; tahtanın açılması için kendilerini taşın altına ellerini koymaya bir yerden sonra zorunlu hissedebilirler.

Hiç belli olmaz.

Umudumuzu yitirmeden, yılgınlığa düşmeden sabırla beklemeliyiz.

Kendi adıma şimdilik mevcut durumu gözlemlediklerini düşünüyorum.

Yürekleri dayanmaz, içlerine sinmez şampiyonluk yaşamış bir markanın daha fazla yerlerde sürünmesi.

Ama bu noktada da işaret fişeğini taraftar çakmalıdır.

Maçları aksatmamalı, Bursaspor'u yalnız bırakmamalıdır.

Teksas'ı, maratonu, VIP'i, kuzey kale arkasıyla.

Bu kadronun başarılı olabilmesi için paradan çok ilgiye ihtiyacı var.

Kötü söz duymadan, protesto edilmeden saha içinde kendi özgürlüğünü doya doya yaşayıp, sergileyebileceği 90 dakikalara yani.

Hazır mıyız sevgili Bursasporlular.

Bu çocuklar hepimizin, bu şehrin, ailemizin birer parçası gibidir an itibariyle.

Birlikte büyüyecek, birlikte kenetlenerek başaracağız.

Çünkü başka rengimiz de aşkımız da sevdamız da kalmadı.