'Yazmayayım; bana ne' diyecektim ama;

Birazdan eleştireceklerim sadece Fener'in Efes'in, Tofaş'ın, Bursaspor'un değil; Türk basketbolunun ortak sorunu; öyleyse 'tam zamanıdır'

Fenerbahçe dün akşam Euroleauge'de Maccabi Tel Aviv'e kaybetti.

Taraftarları kesin komaya girmiştir;

Sade ve tarafsız basketbol severlerde saçını, başını yolmuştur;

Biraz kaba olacak kusura bakılmasın ama; bu düzeyde bir takım böyle enayice yenilemez;

Yeniliyorsa oyuncu departmanında mesleğini icrada zeka sorunu yaşıyor demektir !

Ribaunt özürlü olabilirsiniz de bu kadarı da çok fazla;

Hiç olmadı çemberinizi savunmaya çalışırken; aptalca topları rakibe hediye etmeyin.

Bir takım top da kaybedebilir;

Kaybetmezse zaten oynanan oyun basketbol değil, başka bir şeydir!

Diyelim bu kayıplar bir olur, iki olur, üç olur; bilemediniz 'en fazla beş tane olur' ve buraya kadar normaldir.

Ama 10'un üzerine çıkılırsa; özür dileyerek yazıyorum o takımın oyuncularının IQ düzeyinden şüphe edilir.

Kendim için söylüyorum;

Avrupa'ya çıkınca Türk takımlarını başka bir gözle değerlendiriyor;

Renklerine bakmadan 'başarılı olsunlar' istiyorum.

Edirne'den ötesi Avrupa ise; biz de Türkiye'yiz;

Niye Fenerbahçe, niye Beşiktaş, niye Galatasaray; niye Anadolu Efes;

Yok böyle bir şey; sporda ayırımcılık yapılmaz;

Avrupa söz konusuysa; 'şu takımdı, bu takımdı' ya indirgeyip; at gözlüğüyle bakmam; tahammülüm de yoktur.

Hatırlayalım;

İki sene önce Frutti Extra Bursaspor Euro Cup'da finale çıkınca sadece Bursa değil Türkiye sevinmişti; yazılanlarla, söylenenler arşivimde saklıdır.

Sadede gelelim;

Perşembe akşamı Fenerbahçe BEKO Maccabi Tel Aviv ile oynuyor.

Üstelik maç savaş nedeniyle Tel Aviv'de değil, tarafsız saha Belgrad'da.

İlk iki çeyrek şahane bir Fenerbahçe;

'Maç koptu gidiyor' derken; üçüncü çeyrekle birlikte tersine esen rüzgarla alabora olan bir takım çıkmaz mı karşımıza?

Neden mi?

Yapılan 16 top kaybı ile, verilen 20 hücum ribaundu yüzünden!..

Tam bir utanç tablosu;

Bölgesel Ligde bile bu istatistikle maç oynayan bir takımı zor bulursunuz.

En keskin örnek;

Bir hücumda rakibe peş peşe 5 hücum ribaundu yaptırmak akıl tutulması gibi bir şeydi.

Dimitris İtoudis'le de alakası yok bu zaafın.

İdmanlarda çalışıyordur da...

Peki o zaman sorun nerede?

Sorun sahanın içindeki oyuncularda. Neden motive olamadılar, neden konsantrasyonları yerlerde sürünüyordu; bunun yanıtını staffla coach bulup, çözümleyecek.

Türk basketbolunda büyüğü, küçüğüyle hemen her takım 'box out' noktasında peşinen sınıfta kalmış durumda.

İdmanda çalışıp, maça gelince uygulamamak var mı?

Sırtını rakibe dönerek pozisyon almak o kadar mı zor?

Değildir ama ya işlerine gelmiyor; ya da umursamıyorlardır.

Fenerbahçe Euroleague seviyesindeki basketbol zincirinin halkasındaki en büyük dilimi olduğu için öncelikli olarak yazma gereği duydum.

Büyükler öyle de, Bursa'da durum farklı mı?

İyi box out yapamadıkları için pisi pisine o kadar çok maç kaybetti ki iki takımızda.

Jure Zdovck'la Orhur Ene'nin rakibe kaptırılan hücum ribauntlarından sonra kenarda şekilden şekile girdiklerine az mı tanık olduk?

Bursaspor ve Tofaş'ın sezon ortalaması itibariyle  yaptıkları basit top kayıpları da olması gerekenin çok üzerinde.

Basketbolda maç kazanmak iyi savunma yapmaktan geçer.

Peki savunmayı nasıl yapacaksınız?

Sadece rakibinizi yakından alarak ve nefesinizi ensesinde hissettirmekle olmaz;

Önce çembere sırtınızı dönerek;

 Sonra çevre kontrolünü iyi yaparak ve alabildiğince az top kaybederek;

Böyle kazanılıyor parkedeki mücadeleler.

Maçların kazanılmasında atılan sayılardan daha çok; kaybedilen toplarla, alınamayan hücum ribauntları ön plana çıkmış durumda.

İstatistik kağıtlarının okumasını yaptığınızda; karşınıza çıkan tablo üç aşağı beş yukarı budur.

Pisi pisine ve çocukça yenilmeyin;

Fenerbahçe BEKO-Maccabi Tel Aviv maçını yeniden ve baştan sona izlerseniz; 'bir maç nasıl kaybedilir' öğrenmiş olursunuz.