Bugün 7 Mayıs...

Efsane Başkan İbrahim Yazıcı'nın aramızdan ayrılışının  8. yıldönümü...

2013 yılında, 65 yaşındayken  kaybetmiştik Şampiyon Başkanı...

YİNE EMİRSULTAN'A GİDEMEYECEĞİZ

Koronavirüs salgını ve tam kapanma nedeniyle ne yazık ki, üst üste ikinci kez kabrine gelemeyeceğiz İbrahim Başkan.

Seni; Emirsultan'da değil de, yine evlerimizden dua ederek anacağız.

Gerçi, sadece 1 günde anmıyoruz seni Büyük Başkan...

Özellikle, son yıllarda neredeyse her gün hasretle anıyoruz.

VİZYONUNLA, LİDERLİĞİNLE...

Çünkü;

Sen sadece "Tarih Yazıcı" değildin!

Dik duruşunla,

Karizmanla,

Vizyonunla,

Liderliğinle,

Tecrübenle,

Öngörülerinle,

İş bitiriciliğinle,

Kısacası;

Her türlü icraatınla, Türk futbolunda "tarih yazdın" Efsane Başkan...

DEVRİMİN BAŞ MİMARI

Çünkü İbrahim Başkan;

16 Mayıs futbol devriminin baş mimarıydı.

'Başkan'dı...

Ama aynı zamanda;

Babacandı,

Babaydı,

Dedeydi,

Üstüne üstlük...

Başkanlığının da en verimli çağındaydı...

Sonuçta;

Namına yakışır bir şekilde "şampiyonlar" gibi, "zirvede bırakarak" gitti bu dünyadan...

RÜYAYI GERÇEĞE DÖNÜŞTÜRDÜ

Camianın 'rüya' gibi gördüğü Süper Lig şampiyonluğunu; 16 Mayıs 2010'da ete kemiğe büründürerek gerçeğe dönüştüren de oydu.

Bu zorlu yolculukta, camianın tüm paydallarını çok iyi sevk ve idare etti!

'DİK DURUŞ'UN SEMBOLÜ

Ancak, tarihe geçen 'dik duruşu' gibi, 2013'te Ordu maçı dönüşüne kadar da dimdik ayaktaydı!

Öyle ki;

Kulübü uğruna hapis bile yattı!

Ama yılmadı...

Kimseye taviz vermedi.

Çünkü, hiç kimseye eyvallahı yoktu!

Hep dik durdu.

"Dik duruşun sembolü" oldu.

Sonunda da;

Çınarlar gibi ayakta öldü!

Hep, "tertemiz şampiyon" olarak anıldı.

O MANEVİ MİRAS KULLANILAMADI

Başkan Yazıcı;

-Kendine özgü yönetim tarzı,

-Kimseye pabuç bırakmayan özgüvenli tavrı,

-Herkesle yüz-göz olmaması, mesafeli duruşu da dahil olmak üzere müthiş bir manevi miras bıraktı.

Gelgelelim;

Yönetimsel açıdan bu değerli miras, ardından gelen yönetimler tarafından hiç iyi değerlendirilemedi!

YÖNETİMSEL EROZYON ZİRVE YAPTI

Başkan Yazıcı gittikten sonra ne yazık ki hiçbir şey eskisi gibi olmadı!

Aksine, yönetimsel erozyon, son yıllarda iyice "zirve" yaptı!

Aradaki "vizyon farkı" sportif başarısızlığı da beraberinde getirdi.

Kulüp "dip" yaptı!

KÖTÜNÜN DE KÖTÜSÜNÜ GÖRDÜK

Yaşanan her acayip(!) gelişmeden sonra, "yok artık, bundan kötüsü olamaz herhalde!" dedikçe, peşi sıra daha da kötüsünü gördük!

Önceleri, bu olumsuz gelişmelere şaşırıyorduk!

Artık, "şaşırma" duygumuzu da kaybettik!

İMAJ FALAN HAK GETİRE

Zira, prestij, kulüp imajı falan hak getire!..

Son dönemde;

Cam fanustaki pireler hikayesinde olduğu gibi, neredeyse "öğrenilmiş çaresizliğe" mahkum olduk!

Çok büyük hatalar sonucu;

İki sezondur 1.Lig'de kaldık.

Seneye 3.kez yine bu ligde olacağız.

Ay sonunda "kader kongresi" var.

Fakat, 15 Mayıs'taki son başvuru gününe 8 gün kalmasına rağmen hâlâ durumlar belirsiz!

HER GÜN ANIYORUZ

İşte, onun için;

Yıllar geçtikçe, senin "değerini daha çok anladık" Şampiyon Başkan...

İnan;

Seni, senede bir gün değil, her gün hasretle anıyoruz.

Seni, sadece anmıyor, aynı zamanda da arıyoruz!..

Hele bu dönemde, çok ama çok ARIYORUZ!..