'Mübarek Ramazan ayında da işsiz ve beş parasızım.

Dururumu anlatacak tek cümle PERİŞANIM.

Hastayım, parasızım ve çoluk çocuk açız.

Bize yardımcı olmanız mümkün mü?

Aklıma gelen tüm kapıları çaldık ama nafile...'

Buna benzer kaç mesaj var gelen..

Kapanma öncesi pazara çıkmak için 50 tl isteyen iki çocuk annesi..

Eczaneden ilacını alamayan, hatta o eczanelerin önünden geçemediğini yazan bilmem kaç kişi..

Tablo öyle vahim ki..

Hangisini öne çıkarmalı, kimin feryadını daha fazla duyurmalı şaşırıyor insan.

Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürü Hasan Yılmaz bey benden illallah etti.

Bir kerelik yardım yerine devamlı destek sağlamak nasıl olur diye onun peşinde koşuyoruz ki işe yarasın..

Kriterleri uyanlar bu yardımlardan faydalanıyor uymayanlar ise bizlerin vicdanı ile baş başa kalıyor.

Koca yürekli insanlar iyi ki varlar..

Maddi ve manevi ellerinden gelenden fazlası için mücadele veriyorlar.

Kimi erzak paketi veriyor, kimi nakit desteği..

Ev kirası, faturalar ve eczane ödemeleri yapanlar çok şükür ki fazlaca.

Salgının ülkemizde yeni başladığı günlerde AK Parti Bursa Milletvekili Refik Özen aramıştı.

Mağdur vatandaşlarla ilgili paslaşalım dedi.

O günden beri paslaşmayı sürdürüyoruz.

AK Parti Bursa Milletvekili Refik Özen'in danışmanı Mustafa Altıner ben aramasam bile yok mu ulaşacağımız vatandaş diyerek irtibatı koparmıyor.

Geçmiş dönem milletvekillerinden Necati Özensoy aynı şekilde.

Biliyorum isimlerini yazdığım için bana gönül koyacaklar ama örnek olması adına doğru olduğunu düşünüyorum açıklamanın.

Olanın olmayana vereceği günlerdeyiz.

Komşusu aç yatarken tok uyunmaz diyen neslin çocuklarıyız.

Duyarsız kalmak yakışmaz bizlere.

Kronik hastalığı olduğu halde ilacını almaya parası olmayanları da eczacı dostumuzdan dinledim.

Sosyal güvencesi olmayan ve parasızlıktan ilaç alamayanlar öyle çokmuş ki..

Hepsine yardımcı olmaya çalışsak da yetemiyoruz diyor eczacı dost.

Devlet desteğini kimler alıyor diyeceksiniz?

Valla bende meraktayım.

Bugünlerde işi olan ama işsiz kalan binlerce insan var.

Ve hepsi de destek arıyor doğal olarak.

Kriterler her vatandaşa uymuyor.

Destek alabilenler kısa süreli de olsa paçayı kurtarıyor.

Ya o destekleri alamayanlar?

İşte orada iş bizlere düşüyor.

Bireysel çözümler, eş dost desteği devreye giriyor.

İmkanlar doğrultusunda ne olur duyarsız kalmayalım.

Ramazan Bayramına günler kala çevremize daha dikkatle bakıp kimlere nasıl faydalı olacağımızı gözlemleyelim.

Kısıtlama nedeniyle evlerde geçireceğimiz bu bayram günlerinde yeni bir giysi giymesek de olur.

Evlerimizdeki gıdalarla yetinerek hiç olmayanlar adına alışveriş yapalım.

Hastaları, çocukları, varlıktan darlığa düşmüş insanları görelim, gözetelim.

Durum gerçekten vahim..

İnterneti, tablet veya telefonu olmadığı için çocuğuna eğitim hakkı veremeyen ebeveynlere kör ve sağır olmayalım.

Sadece kendi konforumuzun peşine düşüp şımarmak yerine insanlığımıza kulak verelim derim.

Biliyorum ki merhameti, vicdanı bol çok insan var ve ulaşacak mağdurları arıyor.

Çoooookkkk  var, yeter ki görmek isteyin.