Yeni normal hayatlarda neler değişti?
Yeni normal denen cümleye hiç ısınamadım..
Normal normaldir, yenisi eskisi olmaz.
Zaten..
Yeni normal diye bir şey olmadığını (olamadığını) da hep birlikte gördük ve yaşıyoruz.
Covid-19 mücadelesi illere, kişilere, kesimlere ve hatta mesleklere göre farklılık gösteriyor ülkemizde..
Sağlık çalışanları perişan durumdalar..
Vaka sayıları yeni normalde pik yaptı ve yapmaya devam ediyor.
Onlar avaz avaz maske, mesafe ve hijyen uyarıları yapıyor ama biz vatandaşlar 3 maymun modundayız.
Düğünler, toplantılar, asker uğurlamalar, eğlence hayatı, çalışma yaşamı, tatil velhasıl hayat aynen kaldığı yerden devam etmekte..
Sağlık Bakanlığı günlük durumu tablolarıyla ilk günden bu yana paylaşıyor.
Ancak..
İlk günlerdeki sempati ve güven konusunda sıkıntılar var bu verilerle ilgili..
Muhalefet ve sağlıkçılar hatta bazı bilim insanları vaka sayılarının ve genel tablonun doğruyu yansıtmadığını açıkça ifade etmekteler.
Vatandaş cephesinde de durum farklı değil, onlar da bu verilere inanmıyorlar..
Yeni normalde her şey eskisi gibi devam ediyor bir şey hariç...!
65 yaş üstü vatandaşlar hala kısıtlamalarla yaşamlarını sürdürmek zorunda bırakılıyor.
Sokağa çıkmaları saatlerle sınırlı..
Onları ve sağlıklarını korumak adına bu uygulamaların yapıldığı anlatılsa da 65 yaş üstü vatandaşlar kırgın, üzgün..
Çünkü...
En disiplinli kesim 65 yaş üstü vatandaşlar..
Kronik hastalıklarla yaşamaya alıştıklarından ötürü korona konusunda da hiçbirimizin yapmadığı kadar titizler.
Ve..
Bizler onlara haksızlık ediyoruz.
Günün en sıcak saatlerine sokağa çıkma izinleri ile bu haksızlık çok net ortaya konulmuş oldu..
Konuştuğum pek çok 65 yaş üstü vatandaşlar bu duruma nasıl üzüldüklerini, dışlanmış hissettiklerini anlatıyorlar.
Bazı marketler (şok) 65 yaş üstü vatandaşlara kapılarını kapatınca bu üzüntüleri birkaç kat daha artmış..
Yaşlılarımızı böyle koruyamayız değil mi?
Fiziksel anlamda koruduğumuzu düşünsek bile psikolojik anlamda nasıl da yaralandıklarının farkında mıyız?
Yaşanan bunca şeyin tek sorumlusu onlarmış gibi göstermek ne kadar doğru?
11 Mart itibariyle hala sokağa adım atmayan 65 yaş üstü insanlarımızın travmalarının sorumlusu bizler değil miyiz peki?
Genç ve duyarsız insanlara söylenecek söz yok mudur?
Kendine güvenmeyen sokağa çıkmasın yaklaşımı kime ne fayda sağlayabilir ki?
Unutmayalım ki,,,
Hepimiz hızla yaşlanıyoruz ve bugün özgürlük alanlarına sınırlar koyduğumuz en sevdiklerimizin yerinde olacağımızın farkına vardığımızda sorun kendiliğinden çözülmüş olacak...!
Yaşam sonsuz değil, hiç birimiz için...!!!